Kalendarz historii opieki paliatywnej w Polsce i na świecie
1967 – Cicely Saunders zakłada i przez wiele lat prowadzi ośrodek opieki dla umierających na nowotwory – Hospicjum św. Krzysztofa w Londynie.
1969 – Elizabeth Kübler-Ross publikuje książkę „Rozmowy o śmierci i umieraniu”. Publikacja książki w Polsce – 1979 r.
lata ’60 XX w. – na terenie Krakowa pielęgniarka Hanna Chrzanowska organizuje domową opiekę pielęgniarską, przeznaczoną dla osób przewlekle chorych.
1973 – otwarcie Oddziału Opieki Paliatywnej w szpitalu królowej Wiktorii w Montrealu.
1975 – otwarcie ośrodka dziennego pobytu dla nieuleczalnie chorych przy hospicjum św. Łukasza w Sheffield.
1986 – Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) przedstawia wytyczne dotyczące zwalczania i leczenia bólu w chorobach nowotworowych.
12.11.2003 – Rada Europy uchwala rekomendacje dotyczące organizacji opieki paliatywnej w krajach członkowskich Rady Europy.
1981 – powstaje Towarzystwo Przyjaciół Chorych „Hospicjum im. św. Łazarza” w Krakowie.
1983 – z inicjatywy ks. Eugeniusza Dutkiewicza i prof. Joanny Muszkowskiej-Penson w Gdańsku powstaje Hospicjum Pallotinum (obecnie Hospicjum im. Ks. Eugeniusza Dutkiewicza).
1985 – powstaje Hospicjum św. Jana Kantego w Poznaniu założone przez ks. Ryszarda Mikołajczyka.
1987 – powstaje Warszawskie Hospicjum Społeczne.
1987 – w Poznaniu z inicjatywy prof. Jacka Łuczaka powstaje pierwszy zespół paliatywnej opieki domowej z poradnią przy Klinice Onkologii.
1989 – medycyna paliatywna zostaje wyodrębniona jako specjalizacja lekarska w Wielkiej Brytanii.
1990 – Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) opracowuje i ogłasza całościowy program opieki paliatywnej. Ustaliła m.in., jak ma wyglądać leczenie bólu w chorobach nowotworowych i określiła potrzeby chorego: psychologiczne, społeczne, duchowe.
1991 – ukazuje się Ustawa o zakładach opieki zdrowotnej, zawierająca podstawy prawne rozwoju opieki paliatywno-hospicyjnej. W tym samym roku powstaje Ogólnopolskie Forum Ruchu Hospicyjnego.
1991 – publikacja Karty Hospicjum, określającej główne założenia ruchu hospicyjnego.
1991 – powstaje Polskie Towarzystwo Opieki Paliatywnej im. Aleksandra Lewińskiego i Antoniny Mazur.
1992 – powstaje Polskie Towarzystwo Psychoonkologiczne.
1996 – na skutek działań krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Chorych „Hospicjum” powstaje Hospicjum św. Łazarza w Krakowie, wzorowane na londyńskim St. Christopher’s Hospice.
1998 – Ministerstwo Zdrowia opracowuje “Program Rozwoju Opieki Paliatywnej i Hospicyjnej w Polsce”.
1999 – rozpoczyna działalność Towarzystwo Rozwijania Opieki Paliatywnej w Europie Środkowo-Wschodniej ( Eastern and Central Europe Palliative Task Force – ECEPT ).
1999 – medycyna paliatywna staje się w Polsce szczegółową specjalizacją medyczną.Opieka paliatywna staje się specjalizacją pielęgniarską.
2002 – powstaje Polskie Towarzystwo Medycyny Paliatywnej, zrzeszające specjalistów tej dziedziny medycznej.
2003 – medycyna paliatywna uzyskała status specjalizacji szczegółowej. Konsultantem krajowym została prof. Krystyna de Walden Gałuszko.
1969 – Elizabeth Kübler-Ross publikuje książkę „Rozmowy o śmierci i umieraniu”. Publikacja książki w Polsce – 1979 r.
lata ’60 XX w. – na terenie Krakowa pielęgniarka Hanna Chrzanowska organizuje domową opiekę pielęgniarską, przeznaczoną dla osób przewlekle chorych.
1973 – otwarcie Oddziału Opieki Paliatywnej w szpitalu królowej Wiktorii w Montrealu.
1975 – otwarcie ośrodka dziennego pobytu dla nieuleczalnie chorych przy hospicjum św. Łukasza w Sheffield.
1986 – Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) przedstawia wytyczne dotyczące zwalczania i leczenia bólu w chorobach nowotworowych.
12.11.2003 – Rada Europy uchwala rekomendacje dotyczące organizacji opieki paliatywnej w krajach członkowskich Rady Europy.
1981 – powstaje Towarzystwo Przyjaciół Chorych „Hospicjum im. św. Łazarza” w Krakowie.
1983 – z inicjatywy ks. Eugeniusza Dutkiewicza i prof. Joanny Muszkowskiej-Penson w Gdańsku powstaje Hospicjum Pallotinum (obecnie Hospicjum im. Ks. Eugeniusza Dutkiewicza).
1985 – powstaje Hospicjum św. Jana Kantego w Poznaniu założone przez ks. Ryszarda Mikołajczyka.
1987 – powstaje Warszawskie Hospicjum Społeczne.
1987 – w Poznaniu z inicjatywy prof. Jacka Łuczaka powstaje pierwszy zespół paliatywnej opieki domowej z poradnią przy Klinice Onkologii.
1989 – medycyna paliatywna zostaje wyodrębniona jako specjalizacja lekarska w Wielkiej Brytanii.
1990 – Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) opracowuje i ogłasza całościowy program opieki paliatywnej. Ustaliła m.in., jak ma wyglądać leczenie bólu w chorobach nowotworowych i określiła potrzeby chorego: psychologiczne, społeczne, duchowe.
1991 – ukazuje się Ustawa o zakładach opieki zdrowotnej, zawierająca podstawy prawne rozwoju opieki paliatywno-hospicyjnej. W tym samym roku powstaje Ogólnopolskie Forum Ruchu Hospicyjnego.
1991 – publikacja Karty Hospicjum, określającej główne założenia ruchu hospicyjnego.
1991 – powstaje Polskie Towarzystwo Opieki Paliatywnej im. Aleksandra Lewińskiego i Antoniny Mazur.
1992 – powstaje Polskie Towarzystwo Psychoonkologiczne.
1996 – na skutek działań krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Chorych „Hospicjum” powstaje Hospicjum św. Łazarza w Krakowie, wzorowane na londyńskim St. Christopher’s Hospice.
1998 – Ministerstwo Zdrowia opracowuje “Program Rozwoju Opieki Paliatywnej i Hospicyjnej w Polsce”.
1999 – rozpoczyna działalność Towarzystwo Rozwijania Opieki Paliatywnej w Europie Środkowo-Wschodniej ( Eastern and Central Europe Palliative Task Force – ECEPT ).
1999 – medycyna paliatywna staje się w Polsce szczegółową specjalizacją medyczną.Opieka paliatywna staje się specjalizacją pielęgniarską.
2002 – powstaje Polskie Towarzystwo Medycyny Paliatywnej, zrzeszające specjalistów tej dziedziny medycznej.
2003 – medycyna paliatywna uzyskała status specjalizacji szczegółowej. Konsultantem krajowym została prof. Krystyna de Walden Gałuszko.
